Tarih: 20.12.2024 11:53
Folik Asit – B9 Vitamini
Folat, B9 vitamininin suda çözünen ve birçok gıdada doğal olarak bulunan doğal formudur. Ayrıca gıdalara eklenmekte ve folik asit şeklinde takviye olarak satılmaktadır; Bu form aslında gıda kaynaklarından daha iyi emilir; sırasıyla %85 ve %50. Folat, DNA ve RNA oluşumuna yardımcı olur ve protein metabolizmasında rol oynar. Yüksek miktarlarda bulunması halinde vücutta zararlı etkiler oluşturabilen bir amino asit olan homosisteinin parçalanmasında önemli bir rol oynar. Folat ayrıca sağlıklı kırmızı kan hücreleri üretmek için de gereklidir ve hamilelik ve fetal gelişim gibi hızlı büyüme dönemlerinde kritik öneme sahiptir.
Folat (B9 Vitamini) ve Nöral Tüp Defektleri
Vitaminlere bakış açımızı değiştiren gelişmelerden biri, çok az folatın omurgadaki (spina bifida) ve beyindeki (anensefali) doğum kusurlarıyla bağlantılı olduğunun keşfedilmesiydi. Elli yıl önce, omuriliğe dönüşen dokuların, onu çevreleyen dokuların veya beynin erken gelişimi sırasında ortaya çıkan bu doğum kusurlarına neyin sebep olduğunu kimse bilmiyordu. 30 yıldan fazla bir süre önce İngiliz araştırmacılar, spina bifidalı çocukların annelerinin vitamin düzeylerinin düşük olduğunu buldu.
Sonunda, kadınların folik asit veya plasebo almak üzere rastgele seçildiği iki büyük çalışma, çok az folat almanın bir kadının spina bifidalı veya anensefali hastası bir bebeğe sahip olma şansını artırdığını ve yeterli folat almanın görülme sıklığını büyük ölçüde azaltabildiğini gösterdi. bu doğum kusurlarından.
Folatın zamanlaması kritiktir. Folatın etkili olabilmesi için, gebelikten sonraki ilk birkaç hafta içinde, çoğunlukla da kadın hamile olduğunu bilmeden önce alınması gerekir. Yeterli miktarda folatı (günde en az 400 mcg) takviye edilmemiş gıdalardan elde etmek her zaman kolay değildir. Bu nedenle doğurganlık çağındaki kadınların takviye olarak ekstra folik asit almaları tavsiye edilmektedir.
ABD Gıda ve İlaç İdaresi'nin, yıllardır eklenen demir ve diğer mikro besinlerin yanı sıra zenginleştirilmiş ekmeklerin, unların, mısır ununun, makarnaların, pirincin ve diğer tahıl ürünlerinin çoğuna folik asit eklenmesini zorunlu kılmasının nedeni de budur. 1998 yılında folik asit takviyesinin zorunlu hale gelmesinden bu yana, nöral tüp doğum kusurları %28 oranında azalmıştır ve çalışmalar, çok daha az sayıda insanın kanında düşük folat düzeyi bulunduğunu göstermiştir.
Folat (B9 Vitamini) ve Kalp hastalığı
1968'de Boston'lu bir patolog, iki çocuğun ağır felç nedeniyle ölümünü araştırdı. Her ikisinin de kanlarında son derece yüksek seviyelerde protein parçalama ürünü bulunmasına neden olan kalıtsal rahatsızlıklar vardı ve her ikisinin de atardamarları, 65 yaşındaki bir fast food bağımlısınınki kadar kolesterolle tıkanmıştı. Bir ve birini bir araya getirerek, homosistein adı verilen bu parçalanma ürününün yüksek seviyelerinin aterosklerozun arter tıkanma sürecine katkıda bulunacağını varsaydı.
B vitaminleri homosistein tablosuna nasıl uyuyor? Folat ve B12 vitamini, homosisteinin, vücudun yeni proteinler ürettiği yaklaşık 20 yapı taşından biri olan metiyonine dönüştürülmesinde anahtar rol oynar. Yeterli folat, B6 vitamini ve B12 vitamini olmadan bu dönüşüm süreci verimsiz hale gelir ve homosistein seviyeleri artar. Diğer taraftan, folat, B6 vitamini ve B12 vitamini alımının artmasıyla homosistein seviyeleri düşüyor.
Homosistein hakkındaki bu ilk gözlemlerden bu yana, çalışmaların hepsi olmasa da çoğu, yüksek homosistein düzeylerini kalp hastalığı ve felç riskinde ılımlı bir artışla ilişkilendirmiştir. Ve Hemşirelerin Sağlık Çalışması da dahil olmak üzere tüm gözlemsel çalışmaların bazıları, gıdalardan daha fazla folat alan, multivitamin takviyesi kullanan veya serum folatı daha yüksek olan kişilerde kardiyovasküler hastalık, felç ve hipertansiyon riskinin daha düşük olduğunu göstermektedir. Ancak daha yüksek homosistein düzeylerini ve daha düşük folat düzeylerini kalp hastalığı riskiyle ilişkilendirmek, folat ve diğer B vitaminlerini alarak homosisteini düşürmenin riski azaltacağı anlamına gelmez. İdeal olarak bu, randomize çalışmalarda test edilecektir.
Homosistein düzeylerini düşürmek ve kalp hastalığını ve felci önlemek için B vitamini takviyeleri üzerine yapılan birçok büyük randomize çalışma herhangi bir fayda bulamadı. Bu denemeler de benzer tasarımlara sahipti: Kalp hastalığı veya felç öyküsü olan veya kalp hastalığı riski yüksek olan yetişkinlere yüksek dozda B6, B12 vitaminleri ve folik asit içeren bir hap veya plasebo.
Araştırmalar, üç B vitamininin yüksek dozda alınmasının homosistein düzeylerini düşürdüğünü ancak koroner kalp olaylarında azalmaya yol açmadığını buldu.
Ancak kardiyovasküler hastalıklara bir bütün olarak bakmak, B vitaminlerinden en az birinin potansiyel faydasını gizlemiş olabilir ve halihazırda ilerlemiş damar hastalığı olan kişiler üzerinde çalışmak, bu süreçte çok geç olabilir. Çok sayıda çalışmanın analizi, folik asit takviyelerinin daha önce felç geçirmemiş kişilerde felç riskini azaltabildiğini, ancak daha önce felç geçirmiş olan kişilerde ikinci felç riskini azaltmadığını ileri sürüyor.
Folik asit takviyeleri, en az üç yıl süren ve folik asidi B6 ve B12 vitaminleriyle birleştiren çalışmalarda en koruyucu olmuştur. Kadınlardan daha fazla erkeğin katıldığı araştırmalar da daha fazla fayda gösterdi; bunun nedeni belki de erkeklerin genel olarak felç riskinin daha yüksek olmasıdır.
Sonuç olarak, folik asit takviyesi, yalnızca düşük düzeyde folat alımı olan kişilerde, büyük olasılıkla gıda tedarikini folik asitle takviye etmeyen ülkelerde kalp hastalığı riskini azaltabilir. Diyetlerinde zaten yeterince folat alan kişilerde, yüksek dozda folik asit takviyesi (standart bir multivitaminde bulunandan çok daha yüksek) ile daha fazla takviyenin yararlı olmadığı ve aslında zarar verebileceği görülmüştür.
Ek araştırmalar folatın potansiyel faydalarını vurgulamaktadır:
Zorunlu folik asit takviyesi öncesi ve sonrası felç oranları üzerine yapılan bir araştırma, ABD ve Kanada'da felç ölüm oranlarının takviyeden sonra, takviye öncesine göre daha hızlı düştüğünü buldu; Henüz folik asit takviyesine ihtiyaç duymayan Birleşik Krallık'ta felçten ölüm oranlarında böyle bir değişiklik görülmedi.
26 randomize kontrollü çalışmanın meta-analizi, folik asit takviyesinin kardiyovasküler hastalık, kalp hastalığı veya bu rahatsızlıklardan kaynaklanan ölüm riskinde azalma ile ilişkili olmadığını, ancak felç riskinde azalma eğilimi ile bağlantılı olduğunu buldu.
19 randomize kontrollü çalışmanın meta-analizi, folik asit de dahil olmak üzere B vitaminlerinin bir karışımını içeren takviyelerin kandaki homosistein seviyeleri ve kardiyovasküler hastalık riski üzerindeki etkilerini inceledi. İnceleme, takviyenin tüm denemelerde kandaki homosistein seviyelerinde bir düşüşe neden olduğunu bulmasına rağmen, kalp hastalığı, kalp krizi, genel kardiyovasküler hastalık ve kalp hastalıkları, kalp krizi, genel kardiyovasküler hastalık ve ölümler üzerinde hiçbir etkisi olmaksızın yalnızca felç riskinin azalmasıyla ilişkiliydi. kalp-damar hastalığı.
15 randomize kontrollü çalışmanın Cochrane incelemesi, tek başına veya diğer B vitaminleriyle birlikte alınan folik asit takviyelerinin, plaseboyla karşılaştırıldığında kalp krizi ve kardiyovasküler hastalıklardan ölüm oranlarında anlamlı bir fark göstermediğini ancak felç riskini azalttığını buldu.
30 randomize kontrollü çalışmanın meta-analizi, folik asit takviyesi ile %10 daha düşük felç riski ve %4 daha düşük genel kardiyovasküler hastalık riski buldu. Yalnızca kalp hastalığı üzerinde anlamlı bir etki görülmedi. Ancak en büyük fayda, kanında folat düzeyi düşük olan ve kardiyovasküler hastalık geçmişi olmayan kişilerde görüldü. Takviyelerin aynı zamanda homosistein düzeyleri en fazla düşüş yaşayanlara en çok fayda sağladığı görüldü.
Folik Asit (B9 Vitamini) ve Kanser
Folat, hücre büyümesinde ve genetik planımızı oluşturan karmaşık molekül olan DNA'nın yapımında önemli bir rol oynar. Folatın, yüksek dozda folik asit kullanılması durumunda hem bazı erken kanser türlerinin baskılanmasında hem de yerleşik kanserlerin ilerlemesinde rol oynayabileceğine inanılmaktadır.
Gözlemsel çalışmalar, 15 yıl veya daha uzun süre diyetlerinden veya folik asit takviyelerinden ortalamanın üzerinde folat alan kişilerin kolon kanseri ve meme kanseri risklerinin daha düşük olduğunu göstermektedir. Alkol, folatın uygun metabolizmasına müdahale ettiğinden ve dolaşımdaki folatı etkisiz hale getirdiğinden, bu özellikle alkol içenler için önemli olabilir.
Hemşirelerin Sağlık Çalışması' ndan elde edilen ilginç bir gözlem, daha yüksek folat alımının, günde birden fazla alkollü içki içen kadınlarda görülen artan meme kanseri riskini körelttiğidir. Diğer çalışmalarda da benzer bulgular elde edildi; İsveç'te yapılan bir çalışma da dahil olmak üzere, yeterli folat alımının, günde yalnızca bir veya daha az içki içen kadınlarda bile meme kanserine karşı koruduğunu buldu.
Ancak folat ile kanser arasındaki ilişki, özellikle kolon kanseri riski yüksek olan kişiler için karmaşıktır. Kolorektal adenomlar veya polipler kalın bağırsakta kanser öncesi büyümelerdir. Çok yıllı bir araştırmada, yüksek dozda folik asit takviyesinin, polip öyküsü olan kişilerde yeni polipleri önleyip önleyemeyeceği incelendi. Çalışma, 1000 mikrogram folik asit içeren günlük bir hap almanın yeni poliplere karşı hiçbir koruma sağlamadığını ve daha endişe verici olanı, birden fazla veya daha fazla ciddi polip geliştirme riskini artırdığını buldu.
Bu çalışmanın, standart bir multivitaminde bulunanın iki katından daha fazla, yüksek dozda folik asit test ettiğini unutmayın; dahası, çalışma katılımcılarının yeni polip geliştirme riski zaten çok yüksekti. Bu, folat alımının zamanlamasının kritik olduğu başka bir durum olabilir.
Yeterli folat almak, poliplere sahip olmayan kişilerde polipleri önleyebilir, ancak yüksek dozda folik asit takviyeleri, polip bulunan kişilerde polip büyümesini hızlandırabilir. Kadınların Antioksidan ve Folik Asit Kardiyovasküler Çalışması gibi yüksek dozda B vitamini takviyesiyle ilgili diğer denemelerde, takviye kullananlarda daha yüksek kanser oranlarına rastlanmaması da güven verici.
ABD'de zenginleştirmenin kendisi insanların günlük folik asit alımını artırdı ve çokça duyurulan bir çalışma, folik asit takviyesinin kolon kanseri vakasında küçük bir artışa neden olabileceğini öne sürdü. Artışın aynı derecede makul bir açıklaması daha var: Kolonoskopinin daha yaygın kullanılması nedeniyle kolon ve rektumdaki mevcut tümörlerin daha fazla saptanması.
Folik asit takviyesinin başlangıcından önce ve sonra kolon kanserinden ölümlerdeki istikrarlı düşüş, kolon kanseri oranlarındaki artıştan folik asit takviyesinin değil taramanın sorumlu olduğunu göstermektedir. İnsanlarda yapılan çalışmalardan elde edilen genel kanıtlar, daha fazla folat veya folik asit alımının, riskin artmasından ziyade kolon ve meme kanseri riskinin daha düşük olduğunu göstermektedir.
Ulusal Sağlık ve Beslenme İnceleme Araştırması'nda (NHANES) 1.400 yaşlı yetişkin üzerinde yapılan bir araştırma, en yüksek düzeyde folat biyobelirteçlerine (serum olarak anılır) sahip kişilerde genel kanser görülme riskinin önemli ölçüde daha düşük olduğunu buldu. ve kırmızı kan hücresi folatı). Çalışma, folat takviye programının kanser riski üzerinde olumsuz bir etkisi bulamadı ve hatta koruyucu bir rol öne sürdü.
Herhangi bir vitamin takviyesi ile kanser arasındaki ilişkiyi incelerken, kanser hücrelerinin aslında aşırı çalışan, büyüyen ve hızla bölünen kendi hücrelerimiz olduğunu ve onların besin maddelerine normal hücrelerimizin çoğundan daha fazla ihtiyaç duyduklarını hatırlamak önemlidir. Onlarca yıl önce yapılan çalışmalar, tümör hücresi büyümesi için folatın gerekli olduğunu gösteriyor.
Aslında başarılı bir kemoterapi ajanı, folat antagonisti olarak çalışır; çünkü hızla bölünen hücreler, hızlı hücre bölünme hızını korumak için folata ihtiyaç duyar. Dolayısıyla kanser veya kanser öncesi tümörleri olan kişiler için besin takviyeleri iki ucu keskin bir kılıç olabilir. Kanseriniz varsa herhangi bir vitamin takviyesi rejimine başlamadan önce mutlaka doktorunuza danışın.
Folik Asit (B9 Vitamini)- Demans ve bilişsel işlev
Gözlemsel çalışmalar, yüksek homosistein seviyeleri ile artan demans ve Alzheimer hastalığı vakaları arasında bir ilişki bulmuştur. Homosistein, beyne ve sinir hücrelerine kan gitmemesine neden olarak beyni olumsuz yönde etkileyebilir. Bazı gözlemsel çalışmalar kandaki düşük folat seviyeleri ile daha yüksek demans riski arasında bir bağlantı bulmuştur. Ancak klinik araştırmalar, folik asit takviyesinin homosistein düzeylerini düşürse bile demans gelişimini önlediğini veya bilişsel işlevi iyileştirdiğini bulamadı.
Folik asit takviyesinin ve etkili dozajların bilişsel işlev üzerindeki etkilerini görmek için daha uzun süreli daha fazla klinik araştırmaya ihtiyaç vardır.
Abularrage CJ, Sidawy AN, White PW, Aidinian G, Dezee KJ, Weiswasser JM, Arora S. Effect of folic Acid and vitamins B6 and B12 on microcirculatory vasoreactivity in patients with hyperhomocysteinemia. Vasc Endovascular Surg. 2007 Aug-Sep;41(4):339-345.
Ahrens K, Yazdy M, Mitchell A, Werler M. Folic acid intake and spina bifida in the era of dietary folic acid fortification. Epidemiology. 2011; 22(5):731-737.
Albert CM, Cook NR, Gaziano JM, Zaharris E, MacFadyen J, Danielson E, Buring JE, Manson JE. Effect of folic acid and B vitamins on risk of cardiovascular events and total mortality among women at high risk for cardiovascular disease: a randomized trial. JAMA. 2008;299(17):2027-2036.
Alpert JE, Mischoulon D, Nierenberg AA, Fava M. Nutrition and depression: focus on folate. Nutrition. 2000;16:544-581.
Auerhahn C. Daily folic acid supplementation for 3 years reduced age related hearing loss. Evid Based Nurs. 2007 Jul;10(3):88.
Bleie O, Semb AG, Grundt H, Nordrehaug JE, Vollset SE, Ueland PM, et al. Homocysteine-lowering therapy does not affect inflammatory markers of atherosclerosis in patients with stable coronary artery disease. J Intern Med. 2007 Aug;262(2):244-253.
Booth GL, Wang EE. Preventive health care, 2000 update: screening and management of hyperhomocysteinemia for the prevention of coronary artery disease events. The Canadian Task Force on Preventive Health Care. CMAJ. 2000;163(1):21-29.
Celik T, Iyisoy A, Yuksel UC, Isik E. Homocysteine-lowering vitamins and cardiovascular mortality: Are they really effective? Int J Cardiol. 2007 Aug 7; [Epub ahead of print].
Choi S-W, Mason JB. Folate and carcinogenesis: an integrated scheme. J Nutr. 2000:130:129-132.
Chowers Y, Sela B, Holland R, Fidder H, Simoni FB, Bar-Meir S. Increased levels of homocysteine in patients with Crohn's disease are related to folate levels. Am J Gastroenterol. 2000;95(12):3498-3502.
Christen WG, Glynn RJ, Chew EY, et al. Folic acid, pyridoxine, and cyanocobalamin combination treatment and age-related macular degeneration in women. Arch Intern Med. 2009;169:335-341.
de Bree A, van Mierlo LA, Draijer R. Folic acid improves vascular reactivity in humans: a meta-analysis of randomized controlled trials. Am J Clin Nutr. 2007;86(3):610-617.
Durga J, Verhoef P, Anteunis LJ, et al. Effects of folic acid supplementation on hearing in older adults: a randomized, controlled trial. Ann Intern Med. 2007;146:1-9.
Goodman MT, McDuffie K, Hernandez B, Wilkens LR, Selhub J. Case-control study of plasma folate, homocysteine, vitamin B12, and cysteine as markers of cervical dysplasia. Cancer. 2000;89(2):376-382.
Guilland JC, Aimone-Gastin I. Vitamin B9. Rev Prat. 2013; 63(8):1079,1081-4.
Honein MA, Paulozzi LJ, Mathews TJ, Erickson JD, Wong LYC. Impact of folic acid fortification of the US food supply on the occurrence of neural tube defects. JAMA. 2001;285(23):2981-2236.
Jänne PA, Mayer RJ. Chemoprevention of colorectal cancer. N Engl J Med. 2000;342(26):1960-1968.
Kliegman. Nelson Textbook of Pediatrics. 19th ed. Philadelphia, PA: Saunders, An Imprint of Elsevier. 2011.
Krauss RM, Eckel RH, Howard B, Appel LJ, Daniels SR, Deckelbaum RJ, et al. AHA Scientific Statement: AHA Dietary guidelines Revision 2000: A statement for healthcare professionals from the nutrition committee of the American Heart Association. Circulation. 2000;102(18):2284-2299.
Mayne ST, Risch HA, Dubrow R, et al. Nutrient intake and risk of subtypes of esophageal and gastric cancer. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev. 2001;10:1055-1062.
Nilsen RM, Vollset SE, Rasmussen SA, Ueland PM, Daltveit AK. Folic acid and multivitamin supplement use and risk of placental abruption: a population-based registry study. Am J Epidemiol. 2008;167(7):867-874.
Pogribna M, Melnyk S, Pogribny I, Chango A, Yi P, James SJ. Homocysteine metabolism in children with Down syndrome: in vitro modulation. Am J Genet. 2001;69(1):88-95.
Rock CL, Michael CW, Reynolds RK, Ruffin MT. Prevention of cervix cancer. Crit Rev Oncol Hematol. 2000;33(3):169-185.
Rohan TE, Jain MG, Howe GR, Miller AB. Dietary folate consumption and breast cancer risk [communication]. J Natl Cancer Inst. 2000;92(3):266-269.
Roth C, Magnus P, Schjolberg S, et al. Folic acid supplements in pregnancy and severe language delay in children. JAMA. 2011; 306(14):1566-1573.
Schnyder G. Decreased rate of coronary restinosis after lowering of plasma homocysteine levels. N Engl J Med. 2001;345(22):1593-1600.
Sellers TA, Kushi LH, Cerhan JR, et al. Dietary folate intake, alcohol, and risk of breast cancer in a prospective study of postmenopausal women. Epidemiology. 2001;12(4):420-428.
Smith AD, Kim YI, Refsum H. Is folic acid good for everyone? Am J Clin Nutr. 2008;87(3):517-533.
Snowdon DA. Serum folate and the severity of atrophy of the neocortex in Alzheimer disease: findings from the Nun study. Am J Clin Nutr. 2000;71:993-998.
Steenweg-de Graaff J, Roza SJ, Steegers EA, et al. Maternal folate status in early pregnancy and child emotional and behavioral problems: the Generation R Study. Am J Clin Nutr. 2012; 95(6):1413-1421.
Su LJ, Arab L. Nutritional status of folate and colon cancer risk: evidence from NHANES I epidemiologic follow-up study. Ann Epidemiol. 2001;11(1):65-72.
Suren P, Roth C, Bresnahan M, et al. Association between maternal use of folic acid supplements and risk of autism spectrum disorders in children. JAMA. 2013; 309(6):570-577.
Temple ME, Luzier AB, Kazierad DJ. Homocysteine as a risk factor for atherosclerosis. Ann Pharmacother. 2000;34(1):57-65.
Thompson JR, Gerald PF, Willoughby ML, Armstrong BK. Maternal folate supplementation in pregnancy and protection against acute lymphoblastic leukemia in childhood: a case-controlled study. Lancet. 2001;358(9297):1935-1940.
Thomson SW, Heimburger DC, Cornwell PE, et al. Correlates of total plasma homocysteine: folic acid, copper, and cervical dysplasia. Nutrition. 2000;16(6):411-416.
Title LM, Cummings PM, Giddens K, Genest JJ, Jr., Nassar BA. Effect of folic acid and antioxidant vitamins on endothelial dysfunction in patients with coronary artery disease. J Am Coll Cardiol. 2000;36(3):758-765.
Torkos S. Drug-nutrient interactions: a focus on cholesterol-lowering agents. Int J Integrative Med. 2000;2(3):9-13.
Wald DS. Randomized trial of folic acid supplementation and serum homocysteine levels. Arch Intern Med. 2001;161:695-700.
Wang HX. Vitamin B12 and folate in relation to the development of Alzheimer's disease. Neurology. 2001;56:1188-1194.
Windham GC, Shaw GM, Todoroff K, Swan SH. Miscarriage and use of multi-vitamins or folic acid. Am J Med Genet. 2000;90(3):261-262.
Wong WY, Thomas CM, Merkus JM, Zielhuis GA, Steegers-Theunissen RP. Male factor subfertility: possible causes and the impact of nutritional factors. Fertil Steril. 2000;73(3):435-442.
